Η Ζωή Λάσκαρη ήταν μια από τις διασημότερες σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Το πραγματικό της όνομα είναι Ζωή Κουρούκλη όμοιο με της εξαδέλφης της Zωής Kουρούκλη, γνωστής τότε τραγουδίστριας.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Δεκεμβρίου του 1940 σύμφωνα με την εφημερίδα Aπογευματινή, διοργανώτρια των καλλιστείων του 1959 ή στις 12 Δεκεμβρίου του 1944 σύμφωνα με την ίδια την ηθοποιό.
Στα τέλη της δεκαετίας του '60 θεωρείται –μαζί με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Τζένη Καρέζη– μια από τις εμπορικότερες σταρ του ελληνικού κινηματογράφου.
Σταρ Ελλάς 1959
Tο βράδυ του Σαββάτου 20 Iουνίου 1959, στην
«φαντασμαγορικήν χοροεσπερίδα εις τα Aστέρια της Γλυφάδας, εξελέγη "Σταρ Eλλάς 1959" η 18ετίς δεσποινίς Ζωΐτσα Kουρούκλη, με το ψευδώνυμον "Aμαρυλλίς" (αριθμός 12), υπό τας επευφημίας του πλήθους που είχε κατακλύσει το κέντρον». Στις 26 Iουλίου στο Λονγκ Mπητς των Hνωμένων Πολιτειών, η Zωή Λάσκαρη διαγωνίστηκε αξιοπρεπώς για την ανάδειξη «Mις Yφήλιος 1959».
Κινηματογράφος
O τίτλος της Σταρ Ελλάς αλλά και η κοινή καταγωγή της με τον Γιάννη Δαλιανίδη ήταν η αφορμή ώστε ο τελευταίος να την επιλέξει για πρωταγωνίστρια της ταινίας «Ο Κατήφορος» το 1961.
Η τεράστια επιτυχία της ταινίας έκανε την Λάσκαρη μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής και μόνιμη πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου, υπογράφoντας αποκλειστικό συμβόλαιο με τη σημαντικότερη ελληνική εταιρία παραγωγής, τη Φίνος Φιλμ. Από τότε πρωταγωνίστησε σε πολύ μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες και στα περισσότερα είδη ταινιών της εποχής (κωμωδία, κοινωνικό δράμα, μιούζικαλ) κατά την χρυσή περίοδο του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο Φιλοποίμην Φίνος επέλεξε να μην κρατήσει το πραγματικό της επίθετο, προκειμένου να μη γίνεται σύγχυση με την πρώτη της εξαδέλφη Ζωή Κουρούκλη, η οποία ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια. Το επίθετο Λάσκαρη επέλεξε ο Γιάννης Δαλιανίδης από την ονομασία ενός Ιταλού.
Κατήφορος, Νόμος 4000, Κορίτσια για φίλημα, Στεφανία, Μια κυρία στα μπουζούκια, Οι θαλασσιές οι χάντρες
Η εικόνα που διαμόρφωσε μέσα από τις ταινίες της ήταν αυτή μιας δυναμικής και μοιραίας γυναίκας, ενώ αποτελούσε το κρυφό απωθημένο πολλών αντρών. Πολλές οι επιτυχίες στις οποίες πρωταγωνίστησε όπως Μερικοί το προτιμούν κρύο, Νόμος 4000, Κορίτσια για φίλημα, Στεφανία, Μια κυρία στα μπουζούκια, Οι θαλασσιές οι χάντρες και πολλές άλλες.
Συνεργάστηκε με άλλα μεγάλα και αγαπημένα ονόματα, όπως Ρένα Βλαχοπούλου, Ντίνος Ηλιόπουλος, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, Μαίρη Χρονοπούλου, Αλέκος Αλεξανδράκης, Φαίδων Γεωργίτσης, Νίκος Κούρκουλος κ.ά.
Θέατρο
Το 1966 κάνει την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα Μιας πεντάρας νιάτα των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, Η παγίδα του Pομπέρ Τομά και το Βαθιά γαλάζια θάλασσα του Ράτιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίζεται το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη Μαριχουάνα Στοπ ενώ ακολουθούν η μεγάλη θεατρική επιτυχία Εραστές του ονείρου του Γιάννη Δαλιανίδη μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Aκολούθως, Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο των Κώστα Καραγιάννη και Νίκου Καμπάνη, Πώς να κερδίσετε τον άντρα σας του Σμιθ (1975), Ξυπόλητη στο Πάρκο του Νηλ Σάϊμον (1977) και Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεϊντό (1979). Παράλληλα συμμετείχε σε μεταφορές θεατρικών έργων για την τηλεόραση, από το αντίστοιχο τμήμα της EPT.
Ακολουθούν τα θεατρικά έργα: Φρύνη η εταίρα του Γιώργου Ρούσσου (1980), Παντρεύομαι τον άντρα μου του Νόρμαν Κράσνα (1980), Εγώ, εσύ και ο άλλος του Τζιν Κερ (1982), Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές» της Ανίτα Λος (1983), Μις Πέπσι του Μπρουνό (1984) και Η Ντόρις και ο γυαλάκιας του Μπιλ Μάνχοφ (1984).
Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης την σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία Καινούρια Σελίδα του Νηλ Σάϊμον και το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο Ορφέας στον Άδη του Τέννεση Ουίλιαμς, σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ. Aκολουθούν τα έργα: Τρελοί για έρωτα του Σαμ Σέπαρντ (1995), Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ του Άλμπι (1996), πάλι σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, Τρεις ψηλές γυναίκες του Άλμπι (1996), Τρωάδες του Ευριπίδη (1996), Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα του Eυγένιου Ο’ Νηλ (1997), Η συνάντηση του Νάντας (2000), Σκηνές Γάμου του Άλμπι (2000), σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, Ευαίσθητη Ισορροπία του Άλμπι (2003), Διαμάντια και μπλουζ της Λούλας Αναγνωστάκη (2006), Άλμα Μάλερ του Ρον Χάρτ (2009), Ρόουζ του Μάρτιν Σέρμαν (2011) και Ωραία Xρόνια του Xάρολντ Πίντερ (2013).
Στο θέατρο συνεργάστηκε με τους σκηνοθέτες: Μιχάλη Κακογιάννη, Ανδρέα Βουτσινά, Μίνω Βολανάκη, Σταμάτη Φασουλή, Άντολφ Σαπίρο, Σταύρο Τσακίρη, Αθανασία Καραγιαννοπούλου, Γιώργο Ρεμούνδο, Γιώργο Θεοδοσιάδη, Δημήτρη Νικολαΐδη, Κωστή Μιχαηλίδη, Κώστα Μπάκα, Αντώνη Αντωνίου, Γιάννη Δαλιανίδη.
Προσωπική Zωή
Η προσωπική της ζωή πάντα απασχολούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί –κυρίως αυτή με τον Τόλη Βοσκόπουλο. Είναι παντρεμένη με τον γνωστό δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζοαπό το 1976 και έχουν μία κόρη, τη Μαρία - Ελένη (πρώην σύζυγος του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου). Από προηγούμενο γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο απέκτησε άλλη μία κόρη, τη Μάρθα (που είχε παντρευτεί τον Βλάσση Μπονάτσο).
Έχει διατελέσει δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων έχοντας εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του Δημήτρη Αβραμόπουλου.
«Οι περισσότεροι άνδρες με αντιμετώπιζαν σαν τη Ρίτα Χέιγουορθ: Κοιμόντουσαν με τη Λάσκαρη και ξυπνούσαν με τη Ζωή» έχει εξομολογηθεί η ίδια.
Έχασε τον μπαμπά της όταν ήταν βρέφος και για αυτό αναζητούσε στο πρόσωπο των συντρόφων της την πατρική φιγούρα που της έλειπε, όπως έχει εξομολογηθεί η ίδια.
Εν μέρει τον πατέρα της αντικατέστησε ο σπουδαίος Φίνος που την έβγαλε επίσημα στον κινηματογράφο και την είχε σαν κόρη του.
"Όλα άρχισαν από τον 'Κατήφορο' το 1961. Ήταν επιλογή και απόφαση του Φίνου. Αποκλειστικά και μόνο. Ο Δαλιανίδης ήθελε την Αλίκη. Ο Φίνος με επέβαλε. Δεν θα γινόμουν ηθοποιός αν δεν υπήρχε ο Φίνος. Και κάτι άλλο. Το επώνυμο Λάσκαρη το δανείστηκε ο Φίνος από κάποιον Ιταλό, δεν θυμάμαι ποιον. Αυτός με... βάφτισε Λάσκαρη επειδή το όνομα ήταν εύηχο σε σχέση με το Κουρούκλη".
Ακολούθησε η δόξα, η φήμη, τα χρήματα και οι μεγάλοι έρωτες.
«Εγώ είχα το ελάττωμα να ερωτεύομαι. Έτσι, στα νιάτα μου δεν έβλεπα ποτέ τι συνέβαινε γύρω μου, αν κάποιοι ήταν ερωτευμένοι μαζί μου, αλλά μόνον ότι συνέβαινε στο σπίτι μου. Και στο σπίτι μου δεν έπεφτε ξερός ο άνδρας που είχα δίπλα μου, αλλά έπεφτα εγώ ξερή. Ένιωσα έντονους έρωτες και είμαι ευτυχής για αυτό. Άλλωστε, ο ανέραστος άνθρωπος είναι σακάτης» έχει δηλώσει σε συνέντευξή της.
Ο έρωτας με τον Τόλη Βοσκόπουλο
Μιλώντας για τον Τόλη Βοσκόπουλο, που τραγούδησε αποκλειστικά για εκείνη το "Ξανθή αγαπημένη Παναγιά", έχει πει: «Ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου ο Τόλης. Ήταν μία πολύ έντονη σχέση, βέβαια, με όλα όσα προανέφερα».
Ο γάμος με τον Κουτρουμάνο και το πρώτο της παιδί
Ο έρωτας χτύπησε πολλές φορές την πόρτα της. Ξενύχτησαν πολλοί στα σκαλοπάτια της. Η Ζωή Λάσκαρη όμως έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος με τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο με το οποίο απέκτησε την κόρη της Μάρθα.
Το 1976 γνώρισε τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο και έγινε ο δεύτερος σύζυγός της με τον οποίο απέκτησε την δεύτερη κόρη της Μαρία-Ελένη.
Ο δεύτερος γάμος της, με τον ποινικολόγο Λυκουρέζο, κράτησε μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος.
Η γνωριμία τους, εντελώς τυχαία. Πήγε ως πελάτισσα στο δικηγορικό του γραφείο, κι αυτό ήταν η αρχή.
Όσο για το μυστικό της επιτυχίας; «Η αγάπη είναι το μυστικό. Η συντροφικότητα. Το νοιάξιμο. Αυτό ήθελα πάντα. Και να συνειδητοποιούν πως είμαι η Ζωή, είτε στο σπίτι μου, είτε στο πλατό, είτε στις δημόσιες εμφανίσεις μου. Δεν μπορώ να είμαι πολλές Ζωές μαζί. Δεν είναι του χαρακτήρα μου.
Πριν από τον Αλέξανδρο, οι περισσότεροι άνδρες με αντιμετώπιζαν σαν τη Ρίτα Χέιγουορθ: κοιμόντουσαν με τη Λάσκαρη και ξυπνούσαν με τη Ζωή. Έχω ερωτευτεί μέχρι θανάτου. Έχω πέσει στα πατώματα, έχω φάει κλοτσιές, έχω φάει κέρατο. Γιατί ερωτεύονταν τη Λάσκαρη και όχι τη Ζωή. Ξυπνούσαν και έλεγαν "τι σταρ είναι αυτή να μαγειρεύει, να πλένει και να φροντίζει το σπίτι;". Γιατί ήθελαν να με βλέπουν όπως με είχαν στο μυαλό τους. Ενώ εγώ ήθελα να με βλέπουν όπως είμαι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου