Αντιπρόταση στο κείμενο του Δημάρχου για τα στρατόπεδα:
επειδή πιστεύουμε ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ο Δήμος Σερρών δεν είναι αντίπαλοι αλλά συνεργάτες που υπηρετούν το κοινωνικό συμφέρον,
ζητούμε
ζητούμε
1. Την παραίτηση από δικόγραφο και δικαίωμα της αγωγής του ΤΕΘΑ με αριθμ. ΜΤ-Ν58/2017 κατά του Δήμου Σερρών.
2. Την παραίτηση του ΤΕΘΑ από κάθε διεκδίκηση οποιουδήποτε χώρου τον οποίο κατείχε και χρησιμοποιούσε ή κατέχει και χρησιμοποιεί μέσα στα όρια του καλλικρατικού Δήμου Σερρών, για τον οποίο υπάρχει οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση ή διοικητική πράξη από την οποία απορρέουν δικαιώματα για τον Δήμο Σερρών ή παλαιότερο Δήμο ή Κοινότητα που σήμερα βρίσκεται μέσα στα όρια του καλλικρατικού Δήμου Σερρών, και μάλιστα μεταγενέστερη της νομοθεσίας του 1929 την οποία επικαλείται το ΤΕΘΑ.
Ανάρτηση που υπάρχει σε τοπικό blogspot προβαίνει σε καταφανή διαστρέβλωση της αντιπρότασής μου στο κείμενο του Δημάρχου για το θέμα των στρατοπέδων. Ούτε η on camera οργή τόσο του Δημάρχου, όσο και των δύο βουλευτών της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου κατά της αντιπρότασης αυτής, δεν κλόνισαν τα στερεότυπα της σκέψης του συντάκτη της ανάρτησης. Αποφεύγοντας να μιμηθώ το «πνευματώδες» ύφος του, απαντώ επί της ουσίας.
1. Το σημείο 1 της αντιπρότασης ζητά την παραίτηση του ΤΕΘΑ από την αγωγή με την οποία διεκδικεί τα 40 στρέμματα του στρατοπέδου Εμμ. Παππά, που με το παραχωρητήριου του 1965 ανήκουν στο Δήμο Σερρών. Σαφέστερο δε γίνεται.
2. Το σημείο 2, καλεί σαφέστατα το ΤΕΘΑ να παραιτηθεί από οποιαδήποτε διεκδίκηση για το στρατόπεδο Παπαλουκά το οποίο ανήκει στο Δήμο Σερρών σύμφωνα με διανομή του 1935 επικυρωμένη με Βασιλικό Διάταγμα του 1957. Σημειωτέον ότι τόσο ο τωρινός όσο και οι προηγούμενοι δήμαρχοι επικαλούνται ακριβώς αυτόν τον κίνδυνο προσφυγής του ΤΕΘΑ για το Παπαλουκά και γι’ αυτό παραχωρούν προκαταβολικά ανταλλάγματα σαν να έχουν χαθεί ήδη οι σχετικές δίκες.
Επειδή όμως δεν γνωρίζω εάν υπάρχουν και άλλα τέτοια τεμάχια γης στις αποθήκες Λευκώνα, στο στρατόπεδο Κολοκοτρώνη ή οπουδήποτε αλλού μέσα στα όρια του σημερινού Καλλικρατικού Δήμου Σερρών, που παραχωρήθηκαν στους τότε Δήμους με ανάλογες διατάξεις, αναφέρομαι σε «οποιονδήποτε χώρο κατείχε και χρησιμοποιούσε ή κατέχει και χρησιμοποιεί» το ΤΕΘΑ. Προφανώς το ΤΕΘΑ έχει κάθε λόγο να αγνοεί τις διατάξεις αυτές και να επικαλείται μόνο το Νόμο του 1929, όμως ο Δήμος Σερρών οφείλει να εντοπίσει αυτά τα τεμάχια, να αναδείξει αυτή τη νομοθεσία ή τις διοικητικές πράξεις και να υποστηρίξει την κυριότητά του.
3. Στο σημείο 3, η αναφορά σε χώρους που «αναμφισβήτητα ανήκουν στο ΤΕΘΑ» είναι η σαφέστερη δυνατή: χώροι για τους οποίους το ΤΕΘΑ έχει αναμφισβήτητους τίτλους ιδιοκτησίας, «μη μαχητό τεκμήριο» που θα έλεγαν και τα δικαστήρια. Υπάρχουν άραγε τέτοιοι χώροι, αφού οι αναφερόμενοι στα σημεία 1 και 2 εξ ορισμού αποκλείονται; Πού έχουν παρουσιαστεί αυτοί οι τίτλοι; Η επίκληση χρησικτησίας δεν είναι τίτλος. Αυτοί οι χώροι λοιπόν – αν υπάρχουν – ορθά δεν έχουν περάσει στην Υπηρεσία Αξιοποίησης της Ακίνητης Περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων «γεγονός το οποίο επιτρέπει τη διεκδίκησή τους ακόμη και με μηδενικό αντάλλαγμα» από το Δήμο Σερρών. Το «μηδενικό αντάλλαγμα» όμως για τον κοινό νου σημαίνει «ούτε μέτρο επιπλέον δόμηση και απόδοσή τους στο σερραϊκό λαό».
Σε καμία περίπτωση ΔΕΝ σημαίνει δόμηση 45 στρεμμάτων, που προσφέρει ο Δήμος Σερρών, των οποίων η αντικειμενική αξία φτάνει το 35% της αντικειμενικής αξίας του αθροίσματος των στρατοπέδων Παπαλουκά, Εμμ. Παππά (πλην των 40 στρ.) και αποθηκών Λευκώνα σαν να ανήκαν ολόκληρα και «αναμφισβήτητα» στο ΤΕΘΑ.
Τι δεν καταλαβαίνει ο συντάκτης της ανάρτησης; Αν θέλει να καταλάβει, η «δεύτερη ανάγνωσή» του θα είναι λιγότερο στρεβλή από την πρώτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου