Ευρωεκλογές 17ης Ιουνίου 1984

 Οι δεύτερες ευρωεκλογές γίνονται τον Ιούνιο του 1984. Από τον Οκτώβριο του 1981 έως την 17η Ιουνίου 1984 έχουν μεσολαβήσει το «Σχέδιο Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης»,
γνωστό και ως «Σχέδιο Spinelli» αλλά και η πρόοδος των συζητήσεων για κρίσιμα κοινοτικά ζητήματα, όπως η διεύρυνση της Κοινότητας προς τον Ευρωπαϊκό Νότο, η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνητικό κόμμα, έχει μετακινηθεί από την καθολική αμφισβήτηση, ως προς τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΟΚ. Το 1982 υποβάλει αίτηση «ειδικού καθεστώτος» ως προς τα κρατικά μονοπώλια και τις σχέσεις κράτους-κοινωνίας. Η ΕΟΚ απορρίπτει το αίτημα αλλά συμφωνεί σε ένα σημαντικό χρηματοδοτικό πακέτο, τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ), το οποίο υιοθετήθηκε από το 1985.

Η αναμέτρηση των ευρωεκλογών του 1984 ήταν μια πολωτική αναμέτρηση με χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών που εκφράστηκε με τα συνθήματα: «Αλλαγή» και «Απαλλαγή». Η Νέα Δημοκρατία, υπό την ηγεσία του Ευάγγελου Αβέρωφ, ακολουθεί γραμμή μετωπικής σύγκρουσης, που φθάνει ως το σημείο της αποχώρησης της κατά τη συζήτηση στη Βουλή για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, ασκεί οξύτατη αντιπολίτευση και αποφασίζει να δώσει στις ευρωεκλογές δημοψηφισματικό χαρακτήρα, δηλώνοντας ότι «εφόσον τον Ιούνιο, διαπιστωθεί δυσαρμονία, μεταξύ Βουλής και λαϊκής θέλησης, θα πρέπει να προκηρυχθούν εθνικές εκλογές».

Το ΠΑΣΟΚ δεν αρνείται την πρόκληση και δηλώνει έτοιμο για αναμέτρηση «εφ΄ όλης της ύλης». Οι ευρωεκλογές του 1984 εγκλωβίζονται σε κλίμα οξύτητας και πόλωσης και τα καφενεία, σε πολλές περιοχές της χώρας, χωρίζονται σε μπλε και πράσινα.

Ένα μήνα πριν τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών, η Βουλή των Ελλήνων τροποποιεί τον εκλογικό νόμο του 1981, καταργώντας το ασυμβίβαστο της ιδιότητας του βουλευτή και του ευρωβουλευτή, για τις δύο πρώτες θέσεις του ευρωψηφοδελτίου. Στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ επικεφαλής τοποθετήθηκε ο ίδιος ο Ευάγγελος Αβέρωφ και στη δεύτερη θέση ο Ιωάννης Μπούτος, που ήταν αντίπαλος του κατά τη διεκδίκηση της προεδρίας του κόμματος τον Δεκέμβριο του 1981. Στις δύο πρώτες θέσεις του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ τοποθετούνται ο Γεώργιος Μαύρος και ο Μανώλης Γλέζος. Το ΚΚΕ θέτει επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου τον Γρηγόρη Φαράκο.

Στην αναμέτρηση του 1984 είναι συντριπτική η επικράτηση του δικομματισμού.

Στις ευρωεκλογές του 1984 καθιερώθηκαν ειδικές διευκολύνσεις προκειμένου να μπορούν να ψηφίσουν Έλληνες πολίτες που την ημέρα των εκλογών, βρίσκονται σε κάποια άλλη χώρα της ΕΟΚ. Για πρώτη φορά εκπροσωπείται στο ευρωκοινοβούλιο η ΕΠΕΝ που ζητάει αποφυλάκιση των πραξικοπηματιών.

Τον Ιούνιο του 1984 στο ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπούνται:

1 Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) με ποσοστό 41,59% και 10 έδρες.

2 Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) με ποσοστό 38,04% και 9 έδρες

3 Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) με ποσοστό 11,64% και 3 έδρες.

4 ΚΚΕ Εσωτερικού (ΚΚΕεσ.) με 3,41% και 1 έδρα

5 ΕΠΕΝ με 2,29% και 1 έδρα.

Στις ευρωεκλογές της 17ης Ιουνίου του 1984, το ΠΑΣΟΚ εκλέγει ευρωβουλευτές τους Γεώργιο Μαύρο, Μανώλη Γλέζο, Παρασκευά Αυγερινό, Σπύρο Πλασκοβίτη, Γρηγόρη Βάρφη, Νικόλαο Βγενόπουλο, Χρήστο Παπουτσή, Νικόλαο Γαζή, Γεώργιο Ρωμαίο, Κωνσταντίνα Πανταζή. Η ΝΔ εκλέγει ευρωβουλευτές τους Ευάγγελο Τοσίτσα-Αβέρωφ, Ιωάννη Μπούτο, Ιωάννη Τζούνη, Δημήτριο Ευρυγένη, Ευθύμιο Χριστοδούλου, Παναγιώτη Λαμπρία, Γιώργο Αναστασόπουλο, Μαριέττα Γιαννάκου, Κυριάκο Γεροντόπουλο. Το ΚΚΕ εκλέγει τους Γρηγόρη Φαράκο, Βασίλειο Ευφραιμίδη, Δημήτριο Αδάμο. Το ΚΚΕ εσ. εκλέγει τον Λεωνίδα Κύρκο. Η ΕΠΕΝ τον Χρύσανθο Δημητριάδη.